(Noem Me) Oud Verdriet

Ik kom pas als je liggen gaat Je klaar bent voor de nacht Ik kom in beelden, in fragmenten Hard, ineens en onverwacht Ik kom terwijl je uit het raam kijkt Van je favoriet café Ik zal er zijn zodra je even denkt 'Ik heb er vrede mee' Als je eens rustig over zee kijkt En je denkt: 'nu heb ik rust' Heb ik je onverwachts en zachtjes Keihard op je ziel gekust Je noemt me oud verdriet Doe wat je wilt (Maar) Zo vreselijk oud ben ik nog niet Ik kom het liefste als je luistert Naar een onverwacht mooi lied Ik kom pas kijken, weken, maanden Na het echte groot verdriet Ik schuil in weggestopte foto's Iets wat je vindt onder de bank En echt ik ben niet te verdrinken Ik schuil het makkelijkst in drank Ik kom soms midden in het lachen Dat zo overgaat in huilen Het zijn precies dezelfde tranen Die alleen maar van hun namen ruilen Je noemt me oud verdriet Doe wat je wilt (Maar) Zo vreselijk oud ben ik nog niet Maar het liefste kom ik 's nachts Als je niet slapen kan Juist dan, juist dan