Dagen Og Natta

Dagen ein leande gud stig ned frå fjella han er som Ein sterk og gla far For skaugan skyun og fjordan dem ler dem jublar Omkring han Vender'n seg bort stilnar dem og høld pusten som går Han bort før bestandig Tankefull legg han gullarman sine om skuldran på Mørke fjell før han drar Je er ein sønn av dagen je trampar omkring med Solblest i håret og sang på leppan Natta ei tilslørt gudinne stig ned frå fjella ho er som Ei god men trøtt mor Før skyun fjordan og skaugan dem kryp inn i famnen Te ho gjømmer seg bort Over dem løftar ho stjernehimlen som var'n ei lampe Og voggar dem inn i søvnen Søvnrytmen er i alt i vatten som strømmer og Strømmer i mørke i gras som gror Je er ein sønn av natta natt legg mjuke og mørke Hendar på augun mine Dagen kjem at frå ei vandring riv med ein latter Lander tor søvn i mors fang Han løftar og riv sund bøljande tåkelakna bles På skyun og fjordan Og skaugan tar dem i gullarman sine ristar søvnen Og døggslepet tå dem Folk som arbeir på marka i skaug og elvesuset har Solblest i håret på leppan sang Av jord er je kømmi te jord ska je bli dagar og netter Ska komma og gå føruten meg