To Perivoli

Κάτι αλήθεια συμβαίνει εδώ, κάτι μυστικό Κάτι πλούσιο και παράξενο, σαν τοπίο του βυθού Ανθισμένες κερασιές, και απόγευμα ζεστό Και πολύχρωμο χορτάρι, ναι, για ν' αποκοιμηθώ Αμαξάκια κάτασπρα φεύγουν απαλά Και μας φέρνουνε σε 'σενανε, στα μέρη τα παλιά Στο γαλάζιο θρόνο σου, χρυσό μανδύα φοράς Και σε δυο λιοντάρια ημέρα, τα πόδια σου ακουμπάς Τόσα χρόνια πάλευα, μόνος, στα τυφλά Και ταξίδεψα, και αρρώστησα, και πέρασα πολλά Τώρα όμως, πλάι σου, και πάλι περπατώ Μες τα χρώματα του κήπου σου, και δίπλα στο νερό Αμαξάκια κάτασπρα φεύγουν απαλά Και μας φέρνουνε σε 'σενανε, στα μέρη τα παλιά Κοντά μου, φωσφορίζοντας, σκύβεις και με φυλάς Για τη νύχτα με σκεπάζεις, ναι, και με παρηγοράς