Verdronken Vlinder

Zo te sterven op het water met je vleugels van papier Zomaar drijven, na het vliegen in de wolken drijf je hier Met je kleuren die vervagen Zonder zoeken zonder vragen Eindelijk voor altijd rusten En de bloemen die je kuste Geuren die je hebt geweten Alles kan je nu vergeten Op het water wieg je heen en weer Zo te sterven op het water met je vleugels van papier Als een vlinder die toch vliegen kan tot in de blauwe lucht Als een vlinder altijd vrij en voor het leven op de vlucht Wil ik sterven op het water Maar dat is een zorg van later Ik wil nu als vlinder vliegen Op de bloemen, blaren vliegen Maar zo hoog kan ik niet komen Dus ik vlieg maar in mijn dromen Altijd ben ik voor het leven op de vlucht Als een vlinder die toch vliegen kan tot in de blauwe lucht Om te leven dacht ik je zou een vlinder moeten zijn Om te vliegen heel ver weg van alle leed en alle pijn Maar ik heb niet langer hinder van jaloersheid op een vlinder Als zelfs vlinders moeten sterven laat ik niet mijn vreugd bederven Ik kan zonder vliegen leven Wat zou ik nog langer geven Om een vlinder die verdronken is in mij Om te leven hoef ik echt geen vlinder meer te zijn