Hatıra Müzesi

Hatıra müzesi üstü tozlu onca resim

Hatıra müzesi içi dolu onca resim

Hatıra müzesi karanlık ve eski

Külliyatı devrilir bir kanlı mendilin yanımda

Ve tüm vesikalıklar arka fonda kırmızıyla

Bir başka bakıyorlar, sanki doğmamışlar

Hiç olmamış zamanların boşluğundalar

Bana ferah bir uyku, basit bir kuşku bu

Cansız âlemin mazisinden uğultu

Unutma, çocuk ruhlu bir kuruntudur

Düştüğüm bütün çukurların gaflet uykusu

Kör şafakta gergin, her zeminde tedirgin

Bırakın hepsi gelsin, iskeletim dahi bezgin

Öfkeden geberdim ahkamları kemirdim

İhtiyar küfürlerinden jiletler giydim

Olmayacaklar oldu, oluyor olmayacaklar

En yarım kalan hesaplar galiba doğuştan

Omuzlarımı kırdım bir akşam sıkıntıdan

Bana hatırlatırsınız yok oldum hiç yoktan

Hatıra müzesi üstü tozlu onca resim

Hatıra müzesi içi dolu onca resim

Hatıra müzesi karanlık ve eski

Sesi yok ne yapsam da, susmuş çaldığım ıslıklar

Kirlendi hepsi zamanla, ne bir ses ne de hatıra

Nefesi yok ne yapsam da, solmuş bütün fotoğraflar

Yok oldu hepsi de zamanla, ne bir ses ne de hatıra

Kalbim hızla çarpar oduncu gömleğimin içinde

Duyduğumda sesini kasetlerin birinden

Dondum bütün jetonlarım bittiğinde

E bir de bu salonda seni ilk yendiğimde

Sen geçerken sahilden bir yandan

Kuponlar biriktirirdim incecik sayfalardan

Henüz her yerde yokken bir ekran

Süper Baba, ANAP, İzel-Çelik-Ercan

Sonuçta gölgede aynı bütün görünenler

Boyna taktığım güneş kolyen şimdi nerde?

Zaman yok etmekle övünür hep

Sakladığın onca fotoğraflar acaba şimdi nerde?

Hatıra müzesi üstü tozlu onca resim

Hayat bir koridor kalabalık ve sesli

Artık kimsenin kan kardeşi yok

Arabanın içi karanlık ve eski, bitti

Hatıra müzesi üstü tozlu onca resim

Hatıra müzesi içi dolu onca resim

Hatıra müzesi karanlık ve eski

Sesi yok ne yapsam da, susmuş çaldığım ıslıklar

Kirlendi hepsi zamanla, ne bir ses ne de hatıra

Nefesi yok ne yapsam da, solmuş bütün fotoğraflar

Yok oldu hepsi de zamanla, ne bir ses ne de hatıra