Po burzy

Para-papa-paj

Para-papa-pa, he, he

Para-papa-paj

Para-papa-pa, he

Burzowe niebo, różowe obłoki

Znowu nostalgia, ale nie, bo horyzont szeroki

I błyska prosto w twarz, chociaż zasłaniasz się

Choć mrugasz, to światło wciąż też masz

W źrenicy się tli, chociaż ty zaprzeczasz, że to znasz

Zaprzeczasz, że to znasz

Zaprzeczasz, że to znasz

I choć grad rad, dasz radę

Brak wad, tak naprawdę obudzisz w sobie nowy dzień

I choć dzień, cień przeraża cię, ty nie lękaj się

Bo po burzy zawsze słońce jest

I choć grad rad, dasz radę

Brak wad, tak naprawdę, obudzisz w sobie nowy dzień

I choć dzień, cień przeraża cię, ty nie lękaj się

Bo po burzy zawsze słońce jest

Bo po burzy zawsze słońce jest

Bo po burzy zawsze słońce jest

Bo po burzy zawsze słońce jest

Wzburzone myśli, szarawe chmury

Płynący rynną smutek, zbyt mało brawury w sobie masz

Kołysze na boki wiatr, chociaż próbujesz wstać

Choć mrugasz, to światło wciąż też masz

W źrenicy się tli, chociaż ty zaprzeczasz, że to znasz

Zaprzeczasz, że to znasz

Zaprzeczasz, że to znasz

I choć grad rad, dasz radę

Brak wad, tak naprawdę obudzisz w sobie nowy dzień

I choć dzień, cień przeraża cię, ty nie lękaj się

Bo po burzy zawsze słońce jest

I choć grad rad, dasz radę

Brak wad, tak naprawdę obudzisz w sobie nowy dzień

I choć dzień, cień przeraża cię, ty nie lękaj się

Bo po burzy zawsze słońce jest

Bo po burzy zawsze słońce jest

Bo po burzy zawsze słońce jest

Bo po burzy zawsze słońce jest

Bo po burzy zawsze słońce jest

Bo po burzy zawsze słońce jest

Bo po burzy zawsze słońce jest