Dem (Rüyalarıma Girme Yar Ben Bu Şekilde Yaşıyamam)

Rüyalarıma girme yar ben bu şekilde yaşayamam Sokak sokak gezdiğimiz yollarıda unutamam Her geceye iz bıraktın ama uzaklardasın Uğruna öleceğim bir kadını ben unutamam Nerde durduysam kapılarım hep sana açıldı Bahşettiğin mutluluklar içimde parçalandı Uyandığım uykular her sabah bi katliamdı Bugün kanlı duygular cesedim yataktaydı Kalbim düzen tutmaz oldu sanki yolun sonuydu Haz etmedim yalanlardan kurmayın bu kurguyu Usul usul demleniyorum birazda kayboluyorum O güzel gözlerinin delisiyim sarhoşuyum Prangaları kalbime yer edip gittin de ne oldu Beni yerlerde görmek sen için bi umuttu Nefes alamadığım günleri nasıl oldu da unuttun Ağladığım geceleri bu şarkıda susturdum Yaşadıklarım yeter artık bu diyardan gitmeliyim Bende kalan tüm anıyı bir hudutla silmeliyim İçimdeki bu son baharın yapraklarını dökmeliyim Umudumu kaybetmeden güzel günleri görmeliyim Şu yüreğime batan diken ruhumu acıtmıştı Oysa güçlüydüm kalbim kanmayacaktı Ne olursa olsun bir sigara daha yakmayacaktım Savaşım boşa çıktı hançer saplanmayacaktı Gözlerin idamdı ipler boynumdaydı Kimse olsun istemem yaradan yanımdaydı Onca şey yaşattın bana vicdanın rahat mıydı Düğümledim nefretimi bu hesap kapanmadı Yaptığında olmadı yalanlarınla beni kandırdın Bir bahardın sevdaydın şimdi koca bi yalansın Ben seni bir mezara koyup toprağınıda atmışım Belki gelirsin diye yollarında kalmışım