Alchemia Rapu

Jestem coraz (jestem coraz), co raz bliżej (coraz bliżej)

W końcu nagram płytę, która będzie mistrzem

To jest tak, w laboratorium półmrok i mgła

Siedzę nad aparaturą i proces trwa

Zgodnie z recepturą, którą zgłębiałem latami praktyki

Pracuję nad miksturą i mieszam składniki

Do muzyki dodaję sto procent czystej prawdy

I oczywiście szczyptę ostrej jazdy

W procesie twórczym ważny jest każdy detal

Słowo potrafi zmienić w złoto zwykły metal

Muszę pamiętać o dobrej proporcji

Na garść humoru dorzucam gram emocji

Do tego wszystkiego dolewam koncentrat treści

W stu procentach ciekawej opowieści

Jeśli pójdzie zgodnie z planem

Najpóźniej nad ranem będę miał wszystko przygotowane

Na koniec procesu na własnym patencie

Wszystko połączę magicznym zaklęciem

Najpierw się zbiera atmosfera dociera to i wybieram z tego

To co najcenniejsze, łączę to wszystko z wierszem

Dodam szersze spojrzenie, dołożę do tego brzmienie

Od razu widać jak rośnie samoznaczenie

Rap ma chemię (tak, tak), to się z rapu wydobywa

Największe stężenie jest wtedy, gdy się nagrywa

Bywa, że się coś przypali, jak pomysłu nie ma

Jak sobie poradzić z tym, zostaje czysta wena

Skrystalizowany pomysł zmienia się powoli w tekst

Potem tak naprawdę każdy robi z tym co chce

Nie ma źle czy dobrze, są po prostu różne opcje

Każdy sam najlepiej wie jak łączyć chcę proporcje

To jest proste, wystarczy odrobina chęci

Potem bierzesz resztę i to wszystko w jedno kręcisz

Na zakończenie spinam całość refrenem

Następnie zaklęte jest to wszystko w jedną puentę

Juras i Pono „Alchemia rapu” – idąc swoim szlakiem

Czas gra na twoją korzyść ja staję się coraz lepszy

Więc czas gra na moją korzyść