Ben Sordum, O Sustu...

Bakışıyoruz onunla

Geçip oturdu karşı koltuğa

Üzerinde bir elbise

Rengi vicdanından da kara

Gözlerini hatırlatır

Sen de bakardın öyle bana

Saplanırdı kör bir bıçak

Çıkaramazdım yıllar boyunca

Kapım çalıyor

Merak etmiyorum kim diye

Biliyorum postacıdır yine geri getiriyor geçmişimi

Canım yanıyor

Anlatamıyorum kimseye kendimi

Biliyorum yargılıyor hem de beni hiç tanımadan geçmişimi

Ben sordum o sustu

Ben sordum o sustu

Ben sordum o sustu

Galiba değilmiş iadeli

Ben sordum o sustu

Ben sordum o sustu

Ben sordum o sustu

Galiba değilmiş iadeli

Galiba değilmiş iadeli