ეს ერთი წამი, როდესაც შემთხვევით გახედავ ცას
და მზერას დახვდება ნიავი, სუნთქვა გალაქტიკების
სიჩუმე ვარსკვლავთა, ხმაური დროის
უსათაურო განცდა სურვილის
ეს წამი, ფიქრის გარეშე
უსასრულობით სავსე სიცარიელე
ამ წამში ისმის სიჩქარე სინათლის და
დედამიწა, როგორც ბაქანი, მგზავრებს ხვდება და ემშვიდობება
ეს სიყვარული ეჭვის გარეშე, გარეშე სხეულის
მხოლოდ შეგრძნება შეგრძნების
ერთდროულობა პოვნის და დაკარგვის
და შემდეგ, როდესაც ვბრუნდები აწმყოს ზღაპარში
მე ისევ მიკვირს ამპარტავნება უგუნურ თავთა
გაუმაძღრობა ძალაუფლებით უთანასწორო ბედის მორევში
