Warszawa, ja i ty

Gwiazdami niebo błyska

Gwiazdami fale drżą

Lecz spójrz na fale z bliska

To światła Warszawy są

Już teraz niedaleko

Już dudni gwarem most

Tym mostem ponad rzeką

Do miasta trafimy wprost

I nic mi już nie trzeba

Warszawa, ja i ty

A w górze błękit nieba

Ach, to już wystarczy mi!

Wśród ruin pokoik mały

Maleńkie okna, drzwi

To jest majątek mój cały

Ale to wystarczy mi!

Że tam ktoś bogatszy

Że pieniądze ma

Lecz ten ktoś nie patrzy

Tak na Wisłę z okien co dzień jak ja!

I nic mi już trzeba

Gdy Wisła w dole lśni

A w górze błękit nieba

Ach, to już wystarczy mi!

Że tam ktoś bogatszy

Że pieniądze ma

Lecz ten ktoś nie patrzy

Tak na Wisłę z okien co dzień jak ja!

I nic mi już trzeba

Gdy Wisła w dole lśni

A w górze błękit nieba

Ach, to już wystarczy mi!

I nic mi już nie trzeba

Warszawa, ja i ty

A w górze błękit nieba

Ach, to już wystarczy mi!

I nic mi już nie trzeba

Warszawa, ja i ty

A w górze błękit nieba

Ach, to już wystarczy mi!

I nic mi już nie trzeba

Warszawa, ja i ty

A w górze błękit nieba

Ach, to już wystarczy mi!

I nic mi już nie trzeba

Warszawa, ja i ty

A w górze błękit nieba

Ach, to już wystarczy mi!