Bris

Bris, bris

Puste meg i nakken

Det blir kaldt i frakken og kroppen skrike

Kom bris, bris, sett meg fri

Skru på sirenen og gje meg varige mén

For bris gjer meg roser i kinnet, tar vekk vonde minner

Bris, du har stengt oss inne. Du vinner, du vinner, du vinner

Mitt navn er Kristopher, eks-lokomotivfører

Sånn av en skipsreder. Eg var hans stedfortreder

Eg blei tatt hånd om av ei nonne i et kloster

Eg gjekk i tjeneste for mitt land og kom heim som krigsoffer

Og eg blei lam i frå livet og ner

Og mitt navn blir ikkje lenger nevnt når folk ber

Og ingen husker gamle Kristopher

Han som redda fem liv for sjøl å bli et krigsoffer

Bris gjer meg roser i kinnet, tar vekk vonde minner

Bris, du har stengt oss inne. Du vinner, du vinner, du vinner