Vårløysing

Eg kunne sagt det like til deg,

men det ville ‘kje vor’ rett.

Eg kunne gripe deg i handa

og halde deg tett.

Men det ville vore for mykje,

ville koma som eit sjokk,

for det som låg i lufta,

det ha’ ‘kje lege lenge nok.

 

Du må løyse nokre skruar

før eit hjul kan gå av.

Du må snu nokre sider

før du har lese eit blad.

Det må smelte innpå fjellet,

før det kan fosse i ei li.

Og du var her ganske lenge

før du sa du ville bli.

 

Og det var ‘kje oss.

Det var bekkane som rann,

knoppar skaut,

det var fuglar som kom frå eit varmare land.

Det var is som brast og sette alt fri

så det fekk starte reisa mot det det skulle bli.