Ti Mera Tis Pentikostis

Τη μέρα της Πεντηκοστής

τη νύχτα της γονατιστής

πάν' οι ψυχές και κάθονται

βουβές στα περιβόλια

Τρυπώνουν στις κρυφές γωνιές

μαζί με τις αράχνες

και μας κοιτούν αμίλητες

αόρατες και μόνες

Τη μέρα της Πεντηκοστής

τη νύχτα της γονατιστής

πάν' οι ψυχές και κρέμονται

στα ρούχα και στο φράχτη

Φωλιάζουν στο παλιό κρασί

και στο παλιό πιθάρι

γεμίζουν τις ραγισματιές

κι ανοίγουν τους φεγγίτες