Tis Agapis Emata

Της αγάπης αίματα με πορφύρωσαν

Και χαρές ανείδωτες με σκιάσανε

Οξειδώθηκα μες στη νοτιά των ανθρώπων

Μακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο

Στ' ανοιχτά του πελάγου με καρτέρεσαν

Με μπομπάρδες τρικάταρτες και μου ρίξανε

Αμαρτία μου να 'χα κι εγώ μιαν αγάπη

Μακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο

Τον Ιούλιο κάποτε μισανοίξανε

Τα μεγάλα μάτια της μες στα σπλάχνα μου

Την παρθένα ζωή μια στιγμή να φωτίσουν

Μακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο