KAWASAKI

Budzi mnie domofon z poleconym

Że chcą mnie gdzieś wezwać

Jest zima człowieku

To pora gdy chciałbym nikogo nie znać

Nie lubię zimna, nie piję grzanego wina

Zapominam o noszeniu szalu, nie mam za dużo polarów

Za to dwieście par okularów

Ulubione pary zakładam, choć nie ma słońca, jadę na herbatkę

Za długo nie mogę siedzieć w domu, bo wiąże się to z moim upadkiem

Choćby na gadkę, mam taki lokal, gdzie (?)

Pośród zamarzniętych okien, myślę sobie

Gdyby czerwiec był, nie siedzielibyśmy pod blokiem

Tylko wiem, że teraz byśmy pływali na Kawasaki

Latali między falami jak ptaki

Teraz byśmy pływali na Kawasaki

Latali między falami jak ptaki

Teraz byśmy pływali na Kawasaki

Latali między falami jak ptaki

Teraz byśmy pływali na Kawasaki

Latali między falami jak ptaki

Małe krople deszczu

Gdy płyną po szkle

I niosą mnie tam, gdzie

To życie to sen

Marzę o słońcu i marzę o wodzie

Za oknem mgła

I jakoś tak gorzej mi zebrać się w garść

Bo teraz na deszczu moknie nam świat

I chcę lecieć tam, gdzie ciepła nie brak

I tak wkoło od lat

I czekam aż ciepły zawieje wiatr

I chcę widzieć słońce częściej niż w snach

I czekam od lat

Na nowy start, nie liczę strat

Chcę dziś od tak, postawić maszt

By wzniósł mnie tam, daleko tam

Gdzie wody mnie poniosą

Będę tam, gdzie wody mnie nie zniosą

Teraz byśmy pływali na Kawasaki

Latali między falami jak ptaki

Teraz byśmy pływali na Kawasaki

Latali między falami jak ptaki

Teraz byśmy pływali na Kawasaki

Latali między falami jak ptaki

Teraz byśmy pływali na Kawasaki

Latali między falami jak...