歌词
Για εκείνα που ονειρεύτηκες μα σου 'παν ξύπνα γιατί είναι αργά
Για όσα δεν κατάφερες ενώ είχες φτάσει τόσο κοντά
Για εκείνους που το τραγουδάνε κι είπαν πως θα μείνουν παιδιά
Βγαίνουμε στην πόλη ξανά γιατί απόψε γιορτάζει η φωτιά
Το ίδιο ψέμα το ποτέ και το πάντα
Φεύγω ενώ φορτώνω όλα τα λάθη μου στην τσάντα
Έτσι με θυμάμαι πολύ πριν απ' τα τριάντα
Όταν ακούω βροντές να τρέχω προς τη βεράντα
Τι μας κρατάει ζωντανούς σε αυτήν την κόλαση
Σου 'πα έλα τα χείλη μου βρέξε κι έγινες μπόρα εσύ
Χωρίς αφή, τι να την κάνεις την όραση;
Όνομα πανσέληνος, κωδικός απόδραση
Διψασμένοι για ζωή και καταιγίδες
Δεν μας τρόμαξαν ποτέ σκοτάδια, σαν πυγολαμπίδες
Μουτζουρώνουμε το εγώ μας σε σελίδες
Είμαι ο ίδιος από τα συμπτώματα, μέχρι τις νυχτερίδες
Τον χρόνο μετράμε σε επιθυμίες
Ψάχνω για αδιέξοδο, δεν ψάχνω για αιτίες
Στα πόδια μελάνια, στις μπλούζες μεταξοτυπίες
Τα βράδια εφιάλτες, τη μέρα ταχυπαλμίες
Και πάει κάπως έτσι, αν έχω ένα, το 'χουμε μισό, μισό
Ό,τι μισείς διπλά μισώ, ό,τι αγαπάς, αγαπώ
Γίνε ήχος να γίνω εγώ ηχώ
Κάψε εσύ τη Γη και θα βάλω εγώ φωτιά στον ουρανό, λέει
Για εκείνα που ονειρεύτηκες μα σου 'παν ξύπνα γιατί είναι αργά
Για όσα δεν κατάφερες ενώ είχες φτάσει τόσο κοντά
Για εκείνους που το τραγουδάνε κι είπαν πως θα μείνουν παιδιά
Βγαίνουμε στην πόλη ξανά γιατί απόψε γιορτάζει η φωτιά
Για εκείνα που ονειρεύτηκες μα σου 'παν ξύπνα γιατί είναι αργά
Για όσα δεν κατάφερες ενώ είχες φτάσει τόσο κοντά
Για εκείνους που το τραγουδάνε κι είπαν πως θα μείνουν παιδιά
Βγαίνουμε στην πόλη ξανά γιατί απόψε γιορτάζει η φωτιά
Από πληγές ένα σωρό, με μάθανε πως να το προχωρώ
Πως να μην θέλω πια τα λάθη να αφαιρώ κι είμαστε μέσα στον χορό
Ψοφάμε για ιστορίες και συμπτώσεις
Αλλά πόσα να προβλέψουν τα ταρώ; Το πάμε κόντρα στο καιρό
Φωνάζουμε της πόλης το τραγούδι
Για να μην φτάνει στα αυτιά τους οκνηρό
Κοιτάω τον τοίχο κι απορώ
Πως γίνεται το πιο όμορφο συναίσθημα να καταλήγει τόσο οδυνηρό;
Γι' αυτό κάνε τα πιο μεγάλα λάθη φυλαχτό σου
Μάθε τον εχθρό σου, σήκω απ' το κρεβάτι σου, τεντώσου
Σε εκείνα που αγαπάς αποτυπώσου
Κι αν ψάχνεις κάποιο πρότυπο κοίτα να μοιάζεις στο τετράποδο σου
Πάρε τον εαυτό σου και κάν' τον δικό σου
Άσ' το κινητό σου, βγες απ' το μυαλό σου, ξετρυπώσου
Κάνε μια αγκαλιά την κολλητή ή τον κολλητό σου
Βελτιώσου όσο περιμένεις το αστικό σου
Πειρατικά σε κόσμο συχνοτήτων
Κι όλο κάνουμε όνειρα στην Γη των αποβλήτων
Κατέληξε η αξία της ζωής πιο χαμηλή απ' των ακινήτων
Πόλεμος, κοινωνία έναντι κοινοτήτων
Κι αν ο χρόνος είναι αυτός που σε γερνά
Μόνο με την αλήθεια να γεμίζεις τα κενά
Θυμήσου πως τα βάθη του βυθού ίσως να μοιάζουν σκοτεινά
Αλλά το φως μπορεί και μέσα απ' το σκοτάδι να περνά
Για εκείνα που ονειρεύτηκες μα σου 'παν ξύπνα γιατί είναι αργά
Για όσα δεν κατάφερες ενώ είχες φτάσει τόσο κοντά
Για εκείνους που το τραγουδάνε κι είπαν πως θα μείνουν παιδιά
Βγαίνουμε στην πόλη ξανά γιατί απόψε γιορτάζει η φωτιά
Για εκείνα που ονειρεύτηκες μα σου 'παν ξύπνα γιατί είναι αργά
Για όσα δεν κατάφερες ενώ είχες φτάσει τόσο κοντά
Για εκείνους που το τραγουδάνε κι είπαν πως θα μείνουν παιδιά
Βγαίνουμε στην πόλη ξανά γιατί απόψε γιορτάζει η φωτιά
Written by: Hrwas, Jaul
