ทรายกับทะเล

เคยตั้งความหวังแล้วพังทลาย

ในหัวใจฉันมันห่อเหี่ยว

แม้ตั้งความหวังเอาไว้เพียงเสี้ยว

ผิดหวังนิดเดียวแทบม้วยมลาย

เคยตั้งความหวังบินได้ดั่งนก

เมื่อยามเศร้าโศกฉันโผบินได้

ล่องลอยฟ้าสุดไกลแสนไกล

เก็บความช้ำใจไม่ให้ใครเห็น

* ผิดหวังพลั้งจิตยากนิดเทียบมิได้

เจ็บปวดไม่สาใจแทบตายยังมิจำ

จะขอตามดูแลไม่ห่างเห

** หวังอีกครั้งคงยังไม่สาย

พี่หวังเป็นทรายน้องเป็นทะเล

ถึงเมฆฝนคลื่นลมเกเร

ทรายกับทะเลมิเคยห่างกัน

(ซ้ำ *,**)