อยู่คือเจ็บ

รื้อรูปเรามาดู รื้อของขวัญมากอง

รื้อเอามานั่งมอง ของที่เธอให้กับฉัน

ค้นข้อความเก่าเก่า ค้นเอามานั่งอ่าน

นึกถึงเรื่องวันวาน ฉันก็มีความสุข

มันคือความทรงจำทำให้ ยากจะลืมเธอได้

แต่ในท้ายที่สุด ฉันก็ต้องอยู่ให้ได้ เมื่อเราเลิกกัน

เคยยิ้มอย่างไร จะยิ้มให้เหมือนเมื่อก่อน

เคยเป็นอย่างไร จะทำให้เหมือนว่าทนไหว

เจ็บได้เจ็บไป ก็ยอมรับเข้าใจ

อยู่ให้ได้ แบบฉันคนเดิม

ฉันเฝ้าถามตัวเอง ที่เก็บของทุกสิ่ง

หรือในใจจริงจริง ยังไม่เคยลืมเธอ

มันคือความทรงจำทำให้ ยากจะลืมเธอได้

แต่ในท้ายที่สุด ฉันก็ต้องอยู่ให้ได้ เมื่อเราเลิกกัน

เคยยิ้มอย่างไร จะยิ้มให้เหมือนเมื่อก่อน

เคยเป็นอย่างไร จะทำให้เหมือนว่าทนไหว

เจ็บได้เจ็บไป ก็ยอมรับเข้าใจ อยู่ให้ได้ แบบฉันคนเดิม

เคยยิ้มอย่างไร จะยิ้มให้เหมือนเมื่อก่อน

เคยเป็นอย่างไร จะทำให้เหมือนว่าทนไหว

เจ็บได้เจ็บไป ก็ยอมรับเข้าใจ

อยู่ให้ได้ แบบฉันคนเดิม

เจ็บได้เจ็บไป ก็ยอมรับเข้าใจ

อยู่ให้ได้ ถึงแม้จบกัน