歌词
อาจจะเป็นทุกข์อาจจะผิดหวัง
แต่ยังมีรอยยิ้มให้เธอเรื่อยไป
ข้างในจะร้อนจะรน หมองหม่นทนทุกข์เพียงใด
ยังอยากจะยิ้มให้เธออย่างนี้
ก็ไม่เคยคิดอยากให้เธอรู้
ข้างในที่แท้มันเป็นอย่างไร
เพราะความที่รักเหลือเกิน ไม่อยากถูกหมางเมินไป
แค่เพียงเห็นก็ชื่นใจเกินพอ
แม้ตอนพบกันฉันทำร่าเริง
แต่รู้ไหมคิดอะไรอยู่
กลับมาล้มตัวลงนอน กอดหมอนน้ำตาพรั่งพรู
อยากเป็นเหมือนคนที่เธอจูงมือ
ก็ไม่เคยคิดอยากให้เธอรู้
ข้างในที่แท้มันเป็นอย่างไร
เพราะความที่รักเหลือเกิน ไม่อยากถูกหมางเมินไป
แค่เพียงเห็นก็ชื่นใจเกินพอ
แม้ตอนพบกันฉันทำร่าเริง
แต่รู้ไหมคิดอะไรอยู่
กลับมาล้มตัวลงนอน กอดหมอนน้ำตาพรั่งพรู
อยากเป็นเหมือนคนที่เธอจูงมือ
แม้ตอนพบกันฉันทำร่าเริง
แต่รู้ไหมคิดอะไรอยู่
กลับมาล้มตัวลงนอน กอดหมอนน้ำตาพรั่งพรู
อยากเป็นเหมือนคนที่เธอจูงมือ
แม้ตอนพบกันฉันทำร่าเริง
แต่รู้ไหมคิดอะไรอยู่
กลับมาล้มตัวลงนอน กอดหมอนน้ำตาพรั่งพรู
อยากเป็นเหมือนคนที่เธอจูงมือ
Written by: Varanavat Kalayarat, Yenpoonsook Apichai, สีฟ้า, อภิไชย เย็นพูนสุข


