กล่องความทรงจำ

เช้าวันอาทิตย์ได้นอนตื่นสาย พักใจที่มันวุ่นวาย

ได้มีเวลาจัดข้าวของที่กองซะเต็ม

เจอกล่องใบหนึ่งที่ลืมไปแล้ว

เปิดดูมันมีจดหมายที่เธอเคยส่งมาให้กับฉัน

เหมือนความทรงจำถูกปลุกขึ้นมา ภาพเธอก็ลอยเข้ามา

เหมือนเรื่องดี ๆ ในจดหมายเพิ่งเกิดเมื่อวาน

เราตกลงกันเรื่องอนาคต

วันนั้นไม่มีใครรู้ว่ามันจะเป็นแค่อดีตไป

ป่านนี้เธอทำอะไรที่ไหนยังไง ตั้งแต่วันที่เราทิ้งคำว่าเรา

ภาพเก่า ๆ ก็ยังชัดไม่เปลี่ยนไปตามเวลา

ข้อความที่มันเคยทำให้ฉันดีใจ

ได้อ่านอีกทีในวันนี้กลับมีน้ำตา

เพิ่งเข้าใจว่าฉันไม่เคยลืมเธอได้เลย

มีสักกี่คนที่ในชีวิตที่เราได้ทำหล่นหาย

หลงลืมกันไป ผ่านมาแล้วก็ผ่านพ้นไป

มีสักกี่คนที่เราจดจำ จดจำไปชั่วชีวิต

ถึงคิดจะลืมก็ยังจะจำ

ป่านนี้เธอทำอะไรที่ไหนยังไง ตั้งแต่วันที่เราทิ้งคำว่าเรา

ภาพเก่า ๆ ก็ยังชัดไม่เปลี่ยนไปตามเวลา

ข้อความที่มันเคยทำให้ฉันดีใจ

ได้อ่านอีกทีในวันนี้กลับมีน้ำตา

เพิ่งเข้าใจว่าฉันไม่เคยลืมเธอได้เลย

ป่านนี้เธอทำอะไรที่ไหนยังไง ตั้งแต่วันที่เราทิ้งคำว่าเรา

ภาพเก่า ๆ ก็ยังชัดไม่เปลี่ยนไปตามเวลา

ข้อความที่มันเคยทำให้ฉันดีใจ

ได้อ่านอีกทีในวันนี้กลับมีน้ำตา

เพิ่งเข้าใจว่าฉันไม่เคยลืมเธอได้เลย