歌词
ฟังเสียงแคน แสนเปลี่ยวอยู่เดี่ยวโดด
อกคนโสด ชาวนาเขาว่าเถื่อน
เถียงนาน้อย หลังคาฟางอยู่กลางเรือน
มีไอ้ทุยเป็นเพื่อน คราวเศร้าเหงาฤทัย
กับความร้อน เปลวแดดที่แผดเผา
และความเก่า หักขาดของคราดไถ
จำหมองหม่น เพราะจนต้องทนไป
อยากร้องไห้ ฝนไม่ตกอกระทม
อยากฝากคราบ น้ำตาเอาไว้
หมดพลังใจ หดเหี่ยวเปลี่ยวขื่นขม
กินจิ้งหรีด แทนปลาอกข้าตรม
ดื่มน้ำขม ปนทรายไม่วายเว้น
ตั้งหน้าไม้ เที่ยวไปหางานใหม่
ยังจำได้ ครั้งเก่าเราอยากเห็น
หลับตานึก ครั้งใดให้ลำเค็ญ
ถิ่นไหนเป็น เหมือนที่อีสานกู
อยากฝากคราบ น้ำตาเอาไว้
หมดพลังใจ หดเหี่ยวเปลี่ยวขื่นขม
กินจิ้งหรีด แทนปลาอกข้าตรม
ดื่มน้ำขม ปนทรายไม่วายเว้น
ตั้งหน้าไม้ เที่ยวไปหางานใหม่
ยังจำได้ ครั้งเก่าเราอยากเห็น
หลับตานึก ครั้งใดให้ลำเค็ญ
ถิ่นไหนเป็น เหมือนที่อีสานกู
Written by: นคร พงษ์ภาพ
