มันคือความรัก

ฉันเองก็งง ไม่เคยเป็นแบบนี้เลย

ถามคนที่เคย เขาว่ามันคือความรัก

พบกันไม่นาน แล้วเราก็ห่างหายกันสักพัก

หันไปทางไหนก็เห็นหน้าเธอคนเดียว

ยิ่งดึกยิ่งเหงา จะกี่โมงก็ยังไม่นอน

เมื่อมีเธอเป็นภาพสะท้อนติดอยู่ในใจ

ถ้ามันคือความคิดถึง ฉันเองก็คงคิดถึง

ถ้ามันคือความลึกซึ้ง ก็ลึกสุด ๆ หัวใจ

ถ้ามันคือรักจริง ๆ ก็คงจะรักมากมาย

เฝ้ารอคนอยู่ไกล ๆ จะย้อนมา มาหากัน

ไม่เคยสัญญา ไม่เคยพูดว่ารักเลย

หัวใจเจ้าเอยไม่เคยคิดไกลกว่านั้น

ไม่ทันเท่าไรก็เผลอ ก็ห่วงหา ก็ผูกพัน

ถึงคราวห่างกัน เพิ่งรู้หัวใจตัวเอง

ยิ่งดึกยิ่งเหงา จะกี่โมงก็ยังไม่นอน

เมื่อมีเธอเป็นภาพสะท้อนติดอยู่ในใจ

ถ้ามันคือความคิดถึง ฉันเองก็คงคิดถึง

ถ้ามันคือความลึกซึ้ง ก็ลึกสุด ๆ หัวใจ

ถ้ามันคือรักจริง ๆ ก็คงจะรักมากมาย

เฝ้ารอคนอยู่ไกล ๆ จะย้อนมา มาหากัน

ยิ่งดึกยิ่งเหงา จะกี่โมงก็ยังไม่นอน

เมื่อมีเธอเป็นภาพสะท้อนติดอยู่ในใจ

ถ้ามันคือความคิดถึง ฉันเองก็คงคิดถึง

ถ้ามันคือความลึกซึ้ง ก็ลึกสุด ๆ หัวใจ

ถ้ามันคือรักจริง ๆ ก็คงจะรักมากมาย

เฝ้ารอคนอยู่ไกล ๆ จะย้อนมา

ถ้ามันคือความคิดถึง ฉันเองก็คงคิดถึง

ถ้ามันคือความลึกซึ้ง ก็ลึกสุด ๆ หัวใจ

ถ้ามันคือรักจริง ๆ ก็คงจะรักมากมาย

เฝ้ารอคนอยู่ไกล ๆ จะย้อนมาบอกรักกัน