De Fanfare Van Honger En Dorst

We liepen in de stad rond, we waren met zessen

We kwamen van nergens, gingen nergens naar toe

Vanaf de terrassen en de koffiehuizen

Bekeken we de mensen en hun drukke gedoe

We liepen met ons hoofd in de wolken

En werden dan wakker met honger en dorst

En iedereen riep: "Kijk, daar loopt de fanfare

De fanfare van honger en dorst

De fanfare van honger en dorst"

We hadden geen geld om eten te kopen

Maar we wisten voor alles 't beste adres

Mosselen bij Leentje en frieten bij Helga

En Annie bewaarde voor ons wel een fles

En iedere nacht, nog net voor 't slapen

De laatste vijf kwartjes in Eddie's jukebox

'A hard rain's gonna fall'

We zongen 't allemaal samen

Met de fanfare van honger en dorst

De fanfare van honger en dorst

En kwam er 'n vrouw die een van ons meenam

Dan namen we afscheid en we zegden vaarwel

De fanfare trok verder met minder leden

De toon in mineur; we begrepen 't wel

Maar er was nooit een vrouw die mooier kon zingen

Dan onze fanfare van honger en dorst

En het duurde nooit lang of we waren weer samen

Met de fanfare van honger en dorst

De fanfare van honger en dorst

Wie van ons had ooit kunnen denken

Dat iedereen van ons voorgoed weg zou gaan

We hebben toen de fanfare ontbonden

We hebben, net als ied'reen, de prijs duur betaald

De prijs voor de vrijheid in ruil voor wat centen

Een baan bij de bank, een leven als een vorst

Maar ergens in de stad zingt een nieuwe fanfare

Een nieuwe fanfare van honger en dorst

Een nieuwe fanfare van honger en dorst