Ta Paidia Mes Stin Plateia

Πιάνω να ζωγραφίσω τα παιδιά μες στην πλατεία

Σα να 'ταν όπως πρώτα κι όπως θα 'θελα

Mα όλα αλλάζουν και το χέρι μου αρπάζουν

Αλλάξανε τα χρώματα, τα λόγια και τα στόματα

Tα μάτια μείναν ίδια, στα φώτα, στα παιχνίδια

Kάνω να ζωγραφίσω το φεγγάρι που γυρίζει

Ζεστό και σκονισμένο από ταξίδι μακρινό

Τα μάτια μου θολώνουν κι ο αέρας π' αρμενίζει

Μου λέει τραγούδι ξένο, τραγούδι αλλοπαρμένο

Άμα δεν είναι όπως τα θες

Δεν έχεις λόγους κι αφορμές

Δεν κάνεις βήμα

Όσα κοστίζουν μια δραχμή

Γι' άλλους κοστίζουν μια ζωή

Δεν είναι κρίμα; Δεν είναι κρίμα;

Κάνω ν' αποφασίσω, σκαλοπάτι να πατήσω

Θολές και σκονισμένες μνήμες μου ζωντανές

Θεριά μου διψασμένα με κορμιά παραδεισένια

Τον δρόμο σας κοιτάζω, ξυπνάω κι ανατριχιάζω

Άμα δεν είναι όπως τα θες

Δεν έχεις λόγους κι αφορμές

Δεν κάνεις βήμα

Όσα κοστίζουν μια δραχμή

Γι' άλλους κοστίζουν μια ζωή

Δεν είναι κρίμα; Δεν είναι κρίμα;