Wataha

Oo-ooo-ooo-ooo-ooo-ooo-ooo-ooo-oo-ooo Oo-ooo-ooo-ooo-ooo-ooo-ooo-ooo-oo-ooo Upadłem i choć brak mi sił Podniosę się i pobiegnę Watahom stanie z przodu wilk Już ślina z pyska cieknie, biegnę I mocniej Znów chce się żyć I mocniej Krew mi pulsuję, a w głowie mam szum Do przodu ciągle biegnę Nie stanę w miejscu, choć czuję ból Nikomu nie ulegnę (tak) Upadłem i choć brak mi tchu Podniosę się, nie polegnę Zobaczysz zanim opadnie kurz Ostatni dziś nie będę, biegnę I mocniej Znów chce się żyć I mocniej Zwierzęcy instynkt, oczy jak krew Wicht ujawnia w nocy swój zew Gdy księżyc na niebie unosi nas dźwięk W biegu przed siebie wolni jak tlen Słońce wstaje, my spadamy w otchłań Na trasie w nieznane wracamy do podstaw Bóg nam zapewnił na emocje kontrakt W naszym wymiarze to początek końca Nie ma miejsca, jak raj, co spełnia marzenia Nasza misja na raz, bo gdy miasto zamienia Serca na gardło nikt z nas nie odda życia na darmo To my władcy mitów i legend Chcemy żyć, a nie patrzeć za siebie Nieposkromieni, energia w nas drzemie Chorda z jednego serca jak Niemen I mocniej Znów chce się żyć I mocniej I mocniej Znów chce się żyć I mocniej Mocniej chce się żyć