İstanbul

(Yi burası İstanbul)

(Ha burası İstanbul)

Ne içtiğimi bilmiyorum inan ki

Yolda yürüyorum, müzik hep kulağımda

İnsanlar garip garip bakıyorlar bana

Aldırışsız şekilde yürüyorum karakola

Ellerim kan içinde, sebebini bilmiyorum

Cinayet işledim de teslim olmaya mı gidiyorum?

Nasıl olabilir ki bunu kendime soruyorum

Korkuyorum bazen kendimden bile korkuyorum

Burası İstanbul çakallarla dolu semtler

Film cam polisle çömez takılan zibil tipler

Burası İstanbul güçlü olan söyler

Güçsüz olan ezilir ve her şeye evet der

Kendi kendime mi konuşuyorum birader

Yanımda sadık olan binlerce nefer

Denyo denyo bakma suratıma birader

Alkol, uyuşturucu ne varsa bana hemen ver

İstanbul, ah İstanbul

İstanbul

Cinayet işlemeye gidiyorum birader

İstanbul, ah İstanbul

İstanbul

Boş konuşup canımı sıkma birader

Sürekli siren sesleri hakim semtime

Ben de bi şekilde hakimim bütün semtime

Anlayışsız kodamansan yürü kendi semtine

Bana saygısızlık ölüm getirir semtimde

Küçükken söylerlerdi bu çocuk gaddar olcak

Söylenenler doğru adım artık gaddar olcak

Sakin olcak, olan olcak cinayet dahi işlerken

Bıraktığı not ise hakketiğiniz bu olcak

Bozuk psikolojimle sayısız psikiyatriste gittim

Tökezledim, ezildim lakin asla düşmedim

Lisede montum yoktu, karda yürüdüm üşümedim

Düşünemedim baba, öleceğini düşünemedim

Elimdeki kan kendi kanımmış birader

Kafam iyi vurmuşum kendimi, polise haber ver

Çalış çabala, koşup dur, bu dünyaya kira ver

Sık kafama kurtaramasın ambulans birader

Sık kafama kurtaramasın kimse birader

Sık kafama kurtaramasın dostlarım birader

Sık kafama kurtaramasın sevdiğim birader

Sık kafama kavuştur babama birader

İstanbul, ah İstanbul

İstanbul

Cinayet işlemeye gidiyorum birader

İstanbul, ah İstanbul

İstanbul

Boş konuşup canımı sıkma birader