Nie Dobiję Się Do Ciebie

Nie znam słowa, nie znam nawet Twego cienia

Nie znam myśli, jest za trudna mowa ciała

Papilarne linie mocno nieczytelne są

Oczy tańczą, jakbym dla nich nie istniała

Czy dowiem się z gazet, co teraz czujesz?

Czy dowiem się kiedyś, jak mnie rysujesz w głowie?

Nie dobiję się do Ciebie

Nie dobiję się do Ciebie

Nie dobiję się do Ciebie

Nie, nigdy nie dobiję się

Nie dobiję się do Ciebie

Nie dobiję się do Ciebie

Nie dobiję się do Ciebie

Nie, nigdy nie dobiję się

Moje słowa, sępy wokół Twego cienia

Nie ląduję, jest za krótka fala dźwięku

Zbyt niezdarne próby ciągłej konfrontacji są

Usta milczą, tak by nie dopuścić lęku (Uuu)

Nie dobiję się do Ciebie

Nie dobiję się do Ciebie

Nie dobiję się do Ciebie

Nie, nigdy nie dobiję się

Krzyki rozchodzą się na wschodni brzeg

Walą z wiatrem, tak by słyszeć je

Miraż powoli rozmywa się

Plan doskonały krótkoskrzydły jest

W mgnieniu oka głowa w piach

Tworzę pozory ukrywając strach

Biegiem przed siebie w ślepy pęd

Czuję w kościach, że

Gdy dobiję się do Ciebie

Wniosę, miły, Ci przez drzwi

Wszystkie swoje sępy, słowa

Tak, żebyś mógł zaufać mi

Nie, nie, nie, nie

Nie dobiję

Nie, nigdy nie dobiję się

Nie, nigdy nie dobiję się