Bana Dur Diyorsun

Bana dur diyorsun Kapattın bölgeleri Üstüme gölgeleri Yolladın çöllerimi Bana dur diyorsun Kapattın bölgeleri Üstüme gölgeleri Yolladın çöllerimi Hayat nazlı gelin gibi Durmadan inşaatta çalışıyor Ben de çıktım aprislerinden Çünkü bıktım kaprislerinden Ama bi' türlü seni gene de kendimden atamadım Kafayı yastığıma koyup iki gözü kapalı yatamadım Sordum kendime: "Bu niyedir böyle, acaba neden?" Düşündüm anladım: "Ha, sensin gene de neden." Üstüne titredim durdum yılmadım Karanlık en iyi arkadaşım oldu, sıkılmadım Çok sallandım ama yıkılmadım, çakılmadım Paranın köpeği olup, takılmadım ben de Para pul servet sende Dert ve de çare sende Aşk yolları sende Senin sana Geriye sisli sokaklar, suskun yuvalar kaldı O da yeter bana Kendi düştüğüm bataktan çıkarım Derken yandım Bir kere düşen bi' daha düşmezmiş sandım Sokakların kanlı sosuna ekmeğimi bandım Sokakları yaşadım, gördüm, inandım Anlamazsın bunları görmezsen Yaşayıp, hayatı övmezsen bilemezsin Zaten görsen bi daha aklından çıkartıp silemezsin... Sokakları Bana dur diyorsun Kapattın bölgeleri Üstüme gölgeleri Yolladın çöllerimi Bana dur diyorsun Kapattın bölgeleri Üstüme gölgeleri Yolladın çöllerimi Hayat kolay degil, ademoğlu Gelişine vuramazsın öyle her topa Sırası geldiğinde düşer herkes Ani hayaller sahi ve dünya fani Gece soğuk, kaldırımlar talim Kimse sormaz bilinmez halin Gücü yeten varsa olsun mani Göz görür gönül görmez yani Acıyı göğüsler düşlerin Alkışı olmaz bazı düşüşlerin Nedeni saklı gözündeki yaşların Can acıtmıyo atılan taşlar Çoğu kez zor yeniden kalkışların Sonu belli olur kimi başların Arkası görünür sahte bakışların Kimi kimsesi yoktur kışların Geçtiğim her yol cehennem Ateşe atsan kalbimi dilenmez Sokağın adını bilen bize bilenmez Suçum yazmaksa ben af dilenmem Gelin hadi üzerime gelin, gelin Bende kelam derin yerim Serin senin ardına düşmem Gidenlerin günü zordur Gerçeği bilenlerin Bana dur diyorsun Kapattın bölgeleri Üstüme gölgeleri Yolladın çöllerimi Bana dur diyorsun Kapattın bölgeleri Üstüme gölgeleri Yolladın çöllerimi Sokak köşeleri soğuk, sert olur mermer Kapanır birden sonu gelmeden defter Hiçbi' şeyin sonu gelmez, yoktur ki sonu Zaten ilk başlangıçlar unutturmaz onu Koyarsın bir gün sen de asfalta başını Seçersin en baba yerde kader taşını Anlarsın ki her yer taşmış, dop dolu Dolu sıskayı bulunca göreceksin yolu Şimdi dimdik durmalısın sokaklarda gözüm Sokak yakar adamı kaybolur közün İt olursun, köpek olursun, beş para etmez sözün Karanlıklarda kaybolur özün Sokaklar adamı zorlayabilir, koçum Kötüye doğru da yollayabilir O zaman sen de durmadan savaş Kurtulmak için o bataklıktan yavaş yavaş Saate baksam da anlayamıyorum Gönülden yazsam da duyuramıyorum Sessiz sedasız konuşur gibi Yine çığlık olup çığlığı atamıyorum Daha derine inelim, hadi daha derine Sanki yetmez gibi daha bile derine Zor dediğin benim elimin kiri Biri bitiyor yine başlıyo biri Geri gel, geri gelsinler Çok soğuk ama rüzgarı versinler Sesler duyuyorum inceden biraz Beni boşu boşuna ürkütmesinler Solum küstü sanki sağ tarafıma Yazdırmaz iki kelime de olsa Ben kalemi tutturur kalbime, yazarım Kırık olsa da, kalp benim nasılsa Bana dur diyorsun Kapattın bölgeleri Üstüme gölgeleri Yolladın çöllerimi Bana dur diyorsun Kapattın bölgeleri Üstüme gölgeleri Yolladın çöllerimi