Tentakels

Verwond u niet aan mij Mijn tentakels blijven steken Verwond u niet aan mij Mijn gif dringt diep door Terwijl de foute kronkels Zich wikkelen rond mijn hart Weet ik dat iets niet klopt Of net wel maar dan veel te hard Iets zegt me dat Ik beter kan dan voorheen Maar die eeltlaag binnenin Geen rasp geraakt daar niet doorheen Inzicht komt soms te laat En laat zich maar moeilijk zien In de mist van verwarring Ben ik verloren misschien Wanneer dronken blikken Staren in het duister Langs elkaar heen kijkend Voortgaan op schreeuwend gefluister Schoonheid is een kwestie van interpretatie De zaak langs de goeie kant belicht Heeft meer belang dan eerst gedacht Perceptie is een lelijk woord Iedereen heeft er last van.