Oluru Yok (feat. Yeedo)

Henüz on yedimdeyim sanki son metindeyim Geçmişimden inan bi' tek gözlerimi özledim Mücevher misali parıldardı tüm hayallerim Sözünde dursaydın eğer bırakmazdın hiç beni Almatı seninleyim, gerçekten bu ben miyim Bu şehirde karda kışta kayboldu tüm benliğim Bak ne hâle gelmişim battı günaha dizlerim Yine de işte bi' çareyim kendi yolumu izlerim Sayran yazın güzel kışın kurur çok garip de'mi Bi' mutluyum bi' üzgünüm işte ben de öyleyim 26 Eylül gibi ağlıyorum öndeyim Babamı öyle görmektense yeğlerdim lan ölmeyi Tesir eder sözleri tertemiz o yüzleri Valideme de sarıldım bi' anda doldu gözlerim İleridense korkuyorum kabus oluyo' düşlerim Sen doğaydın ben öleydim ah be küçük kardeşim Sormayın bunun hiç oluru yok Hem de zordayım hayat sorunu çok Ben bi' yoldayım ve tabi yoruluyo'm Yolum daralıyo' gözüm kararıyo' Bu şehir, bu sokaklar ve kaybolan bi' çocukluk Ve yılların geçmesiyle inan biz de yorulduk O gün koca bi' dağ önümde göz yaşına boğuldu Aklımdaki soru; neden hayat böyle sorunlu ve olumsuz İnsanoğlu inan doyumsuz Bense kaldırım yaşında onca hayal doğurdum Sonra inandıklarımı göremedikçe boğuldum Fakat bu caddeler, geçitler hep benim yolumdu Orbita'nın her köşesi ayaklarımın izi Hayat fazla gördü, belki bundan harcıyordu bizi Önüme bakmalıydım artık ben de bi' yol çizip Fakat bünyem artık kaldırmıyor inan bu krizi Olan bitenlerden arta kalan dev bi' yıkıntı Toparlayamıyorum çünkü her gün ayrı sıkıntı Hiç bi' kareye sığmıyorum hayatım bi' çıkıntı Ne yerim kaldı ne yurdum bu Tarumar bi' sığıntı Sormayın bunun hiç oluru yok Hem de zordayım hayat sorunu çok Ben bi' yoldayım ve tabi yoruluyo'm Yolum daralıyo' gözüm kararıyo'