Ego To Mellon Nostalgo

Να που ξημερώνει γλυκά

μες στο φως η μέρα κιβωτός

Σαν νησί ο Υμηττός

Όλα στο φως κι εσύ αόρατος, ναι

τόσον καιρό

Λες πως με θυμάσαι συχνά

μα εγώ ποτέ δε νοσταλγώ

Αν με θες, αν μ' αγαπάς,

όχι το χθες, το μέλλον μου χρωστάς

και σου χρωστώ

Όχι το χθες και τις κλεμμένες χαρές

Εγώ το μέλλον νοσταλγώ

Να δω τι χάσαμε κι οι δυο

Ζωή μού χρωστάς και σου χρωστώ

Πάντα σ' αγαπούσα τρελά

και γι' αυτό τα πάντα σού ζητώ

Αν μες θες, αν μ' αγαπάς,

όχι το χθες, το μέλλον μου χρωστάς

και σου χρωστώ