Мине Ислә!

Ай нуры күлгә төшсә,

Ак болыт күлдә йөзсә,

Йолдыз суда тибрәлсә -

Мине ислә!

Болытсыз яңгыр яуса,

Күбәләк килеп кунса,

Җил тәрәзәңә какса -

Мине ислә!

Мине син онытма,

Ислә бергенәм,

Хәтереңдә сакла

Кадерләп кенә!

Үзем генә белгән

Серле юл белән

Сиңа киләм.

Алланып таң атканда,

Кичен кояш батканда,

Һавада ай кал(ы)кканда -

Мине ислә!

Иртәсен дә, кичен дә

Мин булырмын исеңдә,

Күңелеңнең түрендә

Мәңгелеккә.

Мине син онытма,

Ислә бергенәм,

Хәтереңдә сакла

Кадерләп кенә!

Яшеренмә миннән

Барыбер табам,

Серең булам.