Magnolie

Miałem życie ale nie mam, miałem w głowie spowiedź, także nie mam Miałem żądze, parę spojrzeń mord pchających mnie do dążeń, żadnej nie mam Miałem rzeczy do zrobienia, parę spraw do zarzucenia sobie dalej miewam Miałem Tobie coś powiedzieć, ale nie mam, bo człowieka na którym polegać mogłem nagle nie znam Miałem skrawek sumienia Myślałem, że mam ich, a tylko znałem imienia Miałem swój stres, swój gniew, chwałę, cierpienia Wartości się jak olej w aucie wymienia Widzę lepie,j kiedy słońce zaszło za horyzont Robię rzeczy, które mnie tak bardzo, bardzo brzydzą Daj mi coś, ja przepierdolę łatwo każdą ilość Dziś mam tylko ją i jej cierpliwość I wiem póki tu stoję, że to nie, jeszcze nie koniec A spięcie puszcza me dłonie, a na glebę lecą naboje I ledwo muskam jej skronie, myśli jej gonią te moje Brudna krew, brudne magnolie, gęsty tlen dusi oboje Miałem sny i nie mam, miałem pasję, miałem, jednak nie mam Miałem swe marzenia, miałem rany, miałem plany, chore stany, dziś ich nie pamiętam niemal Miałem człowieczeństwa przejaw, miałem dar Miałem fart nic teraz niewart Miałem siłę, miałem tajemnicę i zwątpienia Dziś przed gadką z samym sobą stwierdzam, jebać Miałem myśli, czas by je pozbierać Miałem pustkę, ją wypełniały wspomnienia Widzę w lustrze refleks mojej twarzy, to nie ja To co miałem właśnie się smaży w płomieniach Widzę lepiej, kiedy słońce zaszło za horyzont Robię rzeczy, które mnie tak bardzo, bardzo brzydzą Daj mi coś, ja przepierdolę łatwo każdą ilość Dziś mam tylko ją i jej cierpliwość I wiem póki tu stoję, że to nie, jeszcze nie koniec A spięcie puszcza me dłonie, a na glebę lecą naboje I ledwo muskam jej skronie, myśli jej gonią te moje Brudna krew, brudne magnolie, gęsty tlen dusi oboje I wiem póki tu stoję, że to nie, jeszcze nie koniec A spięcie puszcza me dłonie, a na glebę lecą naboje I ledwo muskam jej skronie, myśli jej gonią te moje Brudna krew, brudne magnolie, gęsty tlen dusi oboje