Man

من اگر با من نباشم تنها میشم تنهاترین کیست با من گر شوم من باشد از من ماتری من نمیدانم کی ام من لیک یک من در من است آن که تکلیف منش با من منِ من روشن است من اگر از من بپرسن ای من ای همزاد من ای منِ غمگین من در لحظه های شاد من هرچه از من یا منِ من در منِ دیده ای مثل من وقتی که با من میشوی خندیده ای هیچکس با من چنان من مردم آزاری نکرد این منِ من هم نشست و مثل من کاری نکرد ای منِ با من که بی من من تر از من میشوی هرچه هم من من کنی حاشا شوی چون من قوی من منِ من، من منِ بی رنگ و بی تأثیر نیست هیچکس با من منِ من مثل من درگیر نیست کیست این من این منِ با من زِ من بیگانه تر این منِ من من کنه از من کمی دیوانه تر کیست این من این منِ با من زِ من بیگانه تر این منِ من من کنه از من کمی دیوانه تر زیر باران من از من پر شدن دشوار نیست ورنه من من کردن من از منِ من عار نیست راستی اینقدر من را از کجا آورده ام بعد هر من بار دیگر من چرا آورده ام در دهان من نمیدانم چه شد افتاد من مثنوی گفتم که آوردم در آن هفتاد من کیست این من این منی با من زِ من بیگانه تر این منِ من من کنه از من کمی دیوانه تر کیست این من این منی با من زِ من بیگانه تر این منِ من من کنه از من کمی دیوانه تر