Suche Łzy

Wylałem zbyt dużo łez, by uronić jeszcze jedną

Odwodniony już na stałe, chory niosę krzyż

Zaufaj mi, chciałbym pokazać Tobie piękno

Albo być chociaż jego częścią

Kiedy wokoło mieszka tylko zło, podkładam bomby demonom

Uczynek dobry, moja broń, nieważne kto by myślał co

Zbyt duży ciężar na mnie, mam jedną mantrę, czy zdążę wygrać z tą grą?

Czy to zapisane, co będzie dane, kiedy atakuje los? Nie, nie

Albo się zmienię, albo zwariuję na dobre, pardon

Między cieniami już nieważne z jaką stoisz gardą

Co mnie nie spotka, zawsze myślałem, czy było warto

Podawać rękę, by ktoś zaraz wciągnął w swoje bagno

Jestem zbiorem wyobrażeń, białą owcą w czarnym stadzie

Czasem w oczy przykro patrzeć, duszy nie ma, tylko zamęt

Jеstem zbiorem wyobrażeń, białą owcą w czarnym stadziе

Czasem w oczy przykro patrzeć, duszy nie ma, tylko

"Dawno nie jesteśmy już dziećmi" - odbicie w lustrze mówi mi co dnia

Cześć dla tych co już odeszli, na drogę taki widocznie był plan

Nie mam więcej pretensji, nie oddam nic, choćbym miał być sam

Nie pozbawisz mnie treści, nawet najlepszy może kiedyś sięgnąć dna

Sam zawiodłem nie raz i znam uczucie smutku, agonii, przewrotnej prawdy

Na dobre zabijam w sobie katusze, by leczyć duszę, niech wyjdą zadry

Mimo wszystko mam ogień w sercu, lód spowija złowrogie oczy

Nabiera sensu dopiero wszystko jak je otworzysz

Nie czuję strachu, po policzku płyną suche łzy

Tak znieczulony dźwigam krzyż i gonię sny

Kręci jak rotor się, wszystkich emocji wir

Chwile sztuczne jak botoks, zmieniają się same w pył

Jestem zbiorem wyobrażeń, białą owcą w czarnym stadzie

Czasem w oczy przykro patrzeć, duszy nie ma tylko zamęt

Jestem zbiorem wyobrażeń, białą owcą w czarnym stadzie

Czasem w oczy przykro patrzeć, duszy nie ma, tylko

Świat Enigmy, ich trucizny

Odebrały chyba wszystko, ronię tylko suche łzy

Tracę instynkt, brak asysty

Wiecznie czekamy na feedback opadając przy tym z sił

Dość mam intryg

Oczy niewzruszone, ale serce jak rozbitek pośród skarp

Osusz mi łzy dziś

Wietrze, by nie utopił mnie żal

Jestem zbiorem wyobrażeń, białą owcą w czarnym stadzie

Czasem w oczy przykro patrzeć, duszy nie ma, tylko zamęt