Ene ardiekin (feat. Oihan Oliarj-Ines)

2. E N E A R D I E K I N A R N E G I T I K U R R U N

Ene ardiekin Arnegitik urrun,

Sasoina deramat hemen Larraburun.

Bakarrik bizi nuzu bihotza trixterik,

Ez jakin nehor nitaz dagon orhoiturik.

Gau eta egunak ilun enetako:

Egiten dut auhen eta nigar asko

Nehork ez ote deraut eginen kasurik?

Enagoke hain bakar xangrinez beterik

Gerlan zenbait urte baititut ereman,

Hango miseriak badauzkat gogoan:

Damuz eta dolorez badut joan ahala.

Nork daut noizbait erranen barkatzen dautala?

Enioke nahi aitortu Amari

Zerk dautan bihotza erretzen ezarri:

Eliozu gaixoak kasu konpreni,

Ahalgez madarika bainindezake ni.

Bainan arrats huntan etxola-leihotik

Zeru ilhunari so nindagolarik,

Izar bat agertu zaut keinuka bezala,

Ikara saindu batek hartzen ninduela.

Izar amultsua, etzitela itzal:

Aldara bazinte, etsi nainte igual!

Berriz ere zerutik egidazu keinu:

Norbaitek barkamenduz argitu nahi nu!