DUR PATRON DUR!

Garibin hakkını yersin Sonra da hak hukuk dersin Bir de adam beğenmezsin Dur patron dur Dur patron dur Bakıp kapına gelene İnanma sen her gülene Şu halini bir bilene Sor patron sor Sor patron sor Ayar verme insanlara Hatayı kendinde ara Önce başını duvara Vur patron vur Vur patron vur Nefsine kullan cebrini Aklına getir kabrini Put eylediğin kibrini Kır patron kır Kır patron kır Gözün hep oynaşta hazda Kanaatin yoktur azda Hep bana deme biraz da Ver patron ver Ver patron ver Komisyon, avanta, parsa Hepsi de sende ne varsa Namuslusun biri sorsa Zor patron zor Zor patron zor İdare edip durumu Aldatırsın her kurumu Yıkanmakla geçmez ki bu Kir patron kir Kir patron kir Haramla tüten o ocak Sanma ki bâki kalacak İnsanda biraz olacak Ar patron ar Ar patron ar Paran çokmuş kime ne ki Muhtaç iken yanındaki Hani senin alnındaki Ter patron ter Ter patron ter Riya akar her sözünde Aydınsın güya özünde Bir gram yoktur yüzünde Nur patron nur Nur patron nur Kasvet bulaşır lafından İnsan utanır gafından Damlıyor her tarafından Şer patron şer Şer patron şer Ozanım, boş söz söylemem Kelâmın hakkını yemem Sözün tamamını demem Sır patron sır Sır patron sır