積分
詞曲
Arif Berkay Zamur
詞曲創作
歌詞
Vakitsiz ayrılıklar yaşanıyor belli belirsiz ömrümde
Tanıyamadığım insanlar yarım kalan yolculuklar
Kimin olduğu bile bilinmeyen bi hayalin peşindeler
Ne umut ama
Ya da unutama
Kalabalık aşkına yeşermiş yüreğim bi gülüşe mi yenilecekti düşüncelerim
Karalı kağıtlara dönüşmüş özlemin yaralı ağıtlara konuydu gözlerin
Bir ser sanki serzenişlerim de bin şer gibiydi terk edişlerin
Biraz acıklı ve küskün haldeyim bundan dolayı bu üzgün hallerim
Bir insan kaç kere yenilir hasrete soğusan döner misin aynı közlere
Seni benden alan ölümlü sözlere yerle bir ihsan kurulu düşlere
Ben hala dönemedim bu şehrin en ücra köşelerinden evim bildiğim yere
Kimi kimsesi kalmamış hislerin sessizliğe büründüğü bi cennete
Taşımaz yüreğim bunca gerçeğini hüzünlü özlemin hür kelepçesi
Karanlığa gömülü bir sevdanın sonsuzluğa yazan bu son direnişleri
Kim bilebilirdi ki bu denli hislerin bir gece yarısı gibi sessizliğini
Çaresi kalmamış yorgun umutların ümitsiz hali gibi ruhun iç sesi
Gözlerim yoksun kalmış uykuya ölesim geliyor sanki uykuda
Bildiğim masala da tövbeliyim artık düşlerimse derin soğuk bi kuytuda
Kindar kalbine sığınırım sandım zalim kaderim nasiple pusuda
Huzurun yerini bile söylemez oldu şu paramparça olmuş eski pusula
Bak gene senden uzakta bi dert
Bu yalan beni mahvedecek artık
Yanımda kalsana ardına bakmadan
Hep sade kader mi kandırıyo
Bize hep bi tuzak kuruyo anla
Yaramda kalanım zamanla kalmasada
Written by: Arif Berkay Zamur
