WYMYŚLIŁEM SIEBIE NA NOWO

Nowy dres, nowy but

Nowy chain, nowy krój

Nowy merch, nowy cash, nowy ciuch

Chcę to mieć, ale chcieć nie chcę już

Stary stres, stary ból

Charakter jak tą stal kowal kół

Nowy mindset, gdy na trzeźwo tańczę –

Ze zwinnością pancer, fresh jak pomarańcze

Lubię siebie, mówiłem o tym głośno

Chyba po to, by przekonać to, co nie dorosło

Chodź tu do mnie, mały Mopsie, na kolano

Powiedz, co się stało, pogadamy – mamy całą starość

Ej, weź, chodź – wymyślimy na nowo coś

We mgle myśli zapierdalały w przód, a zatoczyły krąg

Stare śmieci, nowy Mops, dziecka śmiech, siwy włos

Panta rhei, nigdy dość – rano pokocham na nowo

To było wtedy, kiedy, gdy wymyśliłem siebie na nowo

To było wtedy, kiedy, gdy wymyśliłem siebie na nowo

To było wtedy, kiedy, gdy wymyśliłem siebie na nowo

To było wtedy, kiedy, gdy wymyśliłem siebie na nowo

Ludziska mówią: „Weź się nie zmieniaj, pozostań sobą”

Traktuję to jak komplement, ale radę chujową

Nie będę już tą pierdołą przez kompleksy stłamszoną –

Widzisz mały wycinek, jaką jestem osobą

Wymyślić siebie na nowo – coś ewidentnie nie działa

Nie raz to była pułapka trudna do wydostania

Myślałem, ćpunstwo to dobra zabawa –

Mieć wyjebane, bo mały Wini za bardzo się starał

Ogarnąłem już narkomana – ścierwa nie tyka

Choć wiem, że siedzę na bombie, która wciąż tyka

Ciężka praca, psychika, wrodzona nieśmiałość

A może ojciec despota, nadopiekuńczość, mamo

Jakby tylko się dało naprawdę się zmienić –

Chodziłby w naszych czasach drugi Jezus po ziemi

Wyciągał do wiernych niedzielną tackę na kasę –

Zawsze mogę założyć kolejną maskę na japę. Essa

To było wtedy, kiedy, gdy wymyśliłem siebie na nowo

To było wtedy, kiedy, gdy wymyśliłem siebie na nowo

To było wtedy, kiedy, gdy wymyśliłem siebie na nowo

To było wtedy, kiedy, gdy wymyśliłem siebie na nowo

To było wtedy, kiedy, gdy wymyśliłem siebie na nowo

To było wtedy, kiedy, gdy wymyśliłem siebie na nowo

To było wtedy, kiedy, gdy wymyśliłem siebie na nowo

To było wtedy, kiedy, gdy wymyśliłem siebie na nowo

Wpuszczam świeże powietrze, lubię zmiany na lepsze – w obrazie i wdzięku

Mój rap to moje wnętrze – co lepsze w tym całym zgiełku

Ciągle je wietrzę, by nie sprzedawać gówna w papierku

Skrawki ego jak komety lądują w filterku

Codzień wymyślam swoją sztukę i siebie na nowo

Czerpię z tego sporą naukę – wielowymiarowo

Dzięki temu nigdy nie dam się zeżreć nałogom –

Kocham nie być sobą, suko – jem swój własny ogon

Zrzucam skórę co pięć lat - ląduje w kniejach

Chcą kontrować mój styl sprzed lat – ale to już dawno nie ja

Apetyt do zmiany rośnie w miarę jedzenia –

Byleby po bożemu obrastały wokół rdzenia

Miłosz nie obniży pułapu – prędzej zbrzydnie wóda mu

Jutro będzie dresem, dziś hipisem, a wczoraj był pół na pół

That's the way I'm goin' through the madness –

Kręcę kołem Dharmy, mruczę Zdrowaś Mario, krzyczę: Jah bless!

To było wtedy, kiedy, gdy wymyśliłem siebie na nowo

To było wtedy, kiedy, gdy wymyśliłem siebie na nowo

To było wtedy, kiedy, gdy wymyśliłem siebie na nowo

To było wtedy, kiedy, gdy wymyśliłem siebie na nowo