ฉุดฉันขึ้นไป

บนที่แห่งนั้น มีไหมใครสักคน ได้ยินเสียงตะโกนของใจ

บนที่แห่งนั้น ผู้คนนับร้อยพัน แต่ฉันช่างแสนเดียวดาย

ตกอยู่ในความทุกข์ทน แค่เพียงลำพัง ในหลุมของความโชคร้าย

มีแต่ความว่างเปล่า เหน็บหนาวในหัวใจ

ฉุดฉันขึ้นไปสักที ให้พ้นความทรมาน

ปลุกฉันให้ตื่นจากฝัน ฝันที่มันมืดมน อยากขอแค่คนเข้าใจ

มีไหมล่ะใครสักคน ก้มลงจากเบื้องบน ฉุดชีวิตของฉันขึ้นไป..

เมื่อความผิดพลั้ง ที่ฉันไม่ตั้งใจ ทำชีวิตฉันพังทลาย

ความดีกี่ครั้ง ที่ฉันนั้นได้ทำ ก็ไม่เห็นใครให้อภัย

ตกอยู่ในความทุกข์ทน แค่เพียงลำพัง ในหลุมของความโชคร้าย

มีแต่ความว่างเปล่า เหน็บหนาวในหัวใจ

ฉุดฉันขึ้นไปสักที ให้พ้นความทรมาน

ปลุกฉันให้ตื่นจากฝัน ฝันที่มันมืดมน อยากขอแค่คนเข้าใจ

มีไหมล่ะใครสักคน ก้มลงจากเบื้องบน ฉุดชีวิตของฉันขึ้นไป

โอกาสของคน ตะโกนอ้อนวอน ร่ำร้องสักเท่าไร

ได้ยินบ้างไหม.. อยู่ไหน.. ใครสักคน

อยากขอแค่คนเข้าใจ.. ฉุดฉันขึ้นไปสักที..

ฉุดฉันขึ้นไปสักที ให้พ้นความทรมาน

ปลุกฉันให้ตื่นจากฝัน ฝันที่มันมืดมน อยากขอแค่คนเข้าใจ

มีไหมล่ะใครสักคน ให้โอกาสฉันที ให้ชีวิตได้เริ่มต้นใหม่

ฉุดฉันขึ้นไปสักที ให้พ้นความทรมาน

ปลุกฉันให้ตื่นจากฝัน ฝันที่มันมืดมน อยากขอแค่คนเข้าใจ

มีไหมล่ะใครสักคน ก้มลงจากเบื้องบน ฉุดชีวิตของฉันขึ้นไป..

ขอแค่ใครสักคน .. ได้ยินฉันหรือเปล่า..