Dinamayan

Dinamayan mo ako sa aking pag-iisa

Nakinig ka ng awit ko nang walang pagkasawa

Kung ang gabi ay lumalamig

Taglay ko ang yakap mo

Ang init ng iyong pagmamahal

Ay walang kasing-alab

At dahil sa iyo, napukaw ang damdamin ko

Natuto akong mangarap sa gitna ng kadiliman

Hinarap ko ang kahirapan, minahal ko ang buhay

Ang langit ay abot-kamay lamang

Kung ako'y nasa piling mo

At sa pagsapit ng dilim, ikaw ang liwanag ko

Parang isang dasal na lagi kong inuusal

Ang tinig mong malambing, sa diwa ko'y nakatanim

Kahit saan ka man naroroon, naririnig ko sa hangin

At dinamayan mo ako sa aking pag-iisa

Nakinig ka ng awit ko nang walang pagkasawa

Ang tinig mong malambing, sa diwa ko'y nakatanim

Kahit saan ka man naroroon, naririnig ko sa hangin

Kahit saan ka man naroroon, naririnig ko sa hangin

Kahit saan ka man naroroon, naririnig ko sa hangin

Kahit saan ka man naroroon, naririnig ko

Naririnig ko sa hangin