Pod Niebem

Pod niebem pełnym cudów

Nieruchomieje z nudów

Właśnie pod takim niebem

Wciąż nie wiem, czego nie wiem

Światło z kolejnym świtem

Ciągle nazywam życiem

Które spokojnie toczy

Swą nieuchronność nocy

Ten błękit snów i pragnień

Niejeden z nas odnajdzie

A niech by zaszedł za daleko

Pewnie zostanie tam

Pod cudnym niebem jeszcze

Każdy choć jedno miejsce

Być może ma i chwilę

Gdy godnie ją przeżyje

Bo nieba co w marzeniach

Spełnia się albo zmienia

Skłonni jesteśmy szukać

Do bram jego cieżkich pukać

Ten błekit snów i pragnień

Niejeden z nas odnajdzie

A niech by zaszedł za daleko

Pewnie zostanie tam

Spójrz, gwiazdy matowieją

I niczym się nie mienią

Zwykliśmy je zaklinać

I szczeście swoje mijać

Bo w niebie, z którego dotąd

Nie wrócił nikt, bo po co

Wieczna sączy się struga

Przyjemnej wiary w cuda

Ten błekit snów i pragnień

Niejeden z nas odnajdzie

A niech by zaszedł za daleko

Pewnie zostanie tam

Ten błekit snów i pragnień

Niejeden z nas odnajdzie

A niech by zaszedł za daleko

Pewnie zostanie sam