Weet Je Nog

Weet je nog, toen de wind de bomen tergde en hen de mantels van het lichaam trok Dat wij samen, de regen kletterde bij stromen, schuilden en jij zo schrok Toen ik je zei dat dit het eind was en voorgoed onze wegen zouden scheiden Mijn arme kind, 't is droevig maar het moet Beter is het heen te gaan Ik zweeg en jij schreide Weet je nog dat mijn hand de jouwe zachtjes drukte omdat jij spoedig zou zien dat ik niet de beste was en dat jij door je tranen lachte en zei: "Misschien" Nu is het herfst opnieuw en regen, maar alleen schuil ik onder 't lover, denk aan jou en ween Weet je nog toen de wind de bomen tergde en hen de mantels van het lichaam trok dat wij samen, de regen kletterde bij stromen, schuilden en jij zo schrok toen ik je zei dat dit het eind was en voorgoed onze wegen zouden scheiden Mijn arme kind 'T is droevig, maar het moet Beter is het heen te gaan Ik zweeg en jij schreide Weet je nog dat mijn hand de jouwe zachtjes drukte omdat jij spoedig zou zien dat ik niet het beste was en jij door je tranen lachte en zei: "Misschien" "Kère, Kère"