Χωματένιοι δρόμοι κλέφτες κι αστυνόμοι
Κι ήσουν πάντα ο κλέφτης μάτια μου
Κι όποτε σε πιάναν κλάματα με πιάναν
Ράγιζε ο καθρέφτης μάτια μου
Χρόνια χελιδόνια που πετάξατε
Πού 'ναι η ευτυχία που μου τάξατε
Χρόνια από μετάξι σου κόλλαγε όλη η τάξη
Και με καρτερούσες μάτια μου
Μου κρατούσες πάντα τη σκισμένη τσάντα
Κι αστραποβολούσες μάτια μου
Χρόνια χελιδόνια που πετάξατε
Πού 'ναι η ευτυχία που μου τάξατε
