دیده دریا کنم و صبر به صحرا فکنم
و اندر این کار دل خویش به دریا فکنم
جرعه جام بر این تخت روان افشانم
غلغله چنگ در این گنبد مینا فکنم
مایه خوشدلی آن جاست ، مایه خوشدلی آن جاست
مایه خودشدلی آن جاست دل انجاست که دلدار آن جاست
میکنم جهد که خود را مگر آنجا فکنم
از دل تنگ گنهکار گنهکار بر آرم آهی
کاتش اندر کاتش اندر کاتش اندر گنه آدم و حوا فکنم
بگشا بند قبا ای مه خورشید کلاه
بگشا بند قبا ای مه خورشید کلاه
تا چو زلفت سر سودازده در پا فکنم
از دل تنگ گنهکار گنهکار بر آرم آهی
کاتش اندر کاتش اندر کاتش اندر گنه ادم و حوا فکنم
حافظا تیکه بر ایام چو سهو است و خطا
من چرا عشرت امروز به فردا فکنم؟
-حافظا
