To Tatouaz

Μελάνι και πόνος, αίμα Το τατουάζ θα μείνει για πάντα στο δέρμα Γι' αυτό βάζω τον διάολο αυτός να το βαρέσει Γι' αυτό βάζω τον διάολο για να μ' αρέσει Μελάνι και πόνος, αίμα Το τατουάζ θα μείνει για πάντα στο δέρμα Γι' αυτό βάζω τον διάολο αυτός να το βαρέσει Γι' αυτό βάζω τον διάολο για να μ' αρέσει Εκείνος με κοιτάει στα μάτια, βλέπει την ψυχή μου Καταλαβαίνει πως κάτι δεν πάει καλά μαζί μου Το χέρι του ζεστό σαν ενήλικη αμαρτία Γι' αυτήν την ιστορία δεν έχω αμφιβολία Δε με νοιάζει γιατί πολλά έχω δει Του λέω εμείς οι δυο έχουμε ξαναγνωριστεί Σ' έχω δει πότε ήταν να γίνεσαι μαχαίρι Απεγνωσμένου ανθρώπου να οπλίζει το χέρι Αμέσως μετά σε είδα στα μάτια περαστικού Που έσκυψε και πήρε τα παπούτσια του νεκρού Σ' έχω δει σε δυο δωμάτια σε δυο ψυχιατρεία Όταν ήμουνα εννιά κι όταν ήμουν δεκατρία Σ' έχω δει στη παραμύθα που βράζουν στις γωνιές Και στα παραμιλητά των πατεράδων στις κηδείες Γελάει, αλλά κοιτάει χαμηλά Μου λέει δεν έχεις ιδέα τι σημαίνει φωτιά Η πρώτη του γραμμή πονάει πολύ Νοιώθω να καίγομαι, το χτύπημά του είναι βαθύ Μαζεύεται το αίμα αρχίζει να στάζει Σε κάθε σταγόνα βλέπω στα μάτια του μια λάμψη Προσπαθώ να δω οι γραμμές πώς πάνε Μα όσο τις κοιτάω πιο πολύ πονάνε Μου λέει Δε θα το δεις πριν ολόκληρο τελειώσει Και να ξέρεις απ' αυτό κανείς δε θα γλιτώσει Αφού σ' αρέσει τόσο ο ωμός ρεαλισμός Θα το βλέπεις κάθε μέρα από 'δώ και μπρος Το κοιτάω και μου κόβονται τα πάντα Λέω "πούστη, τι είναι αυτό; τι παριστάνεις;" Γελάει και μου λέει "είναι το πότε θα πεθάνεις"