Görmədim

Mən bu dünyada ədalət görmədim ki, görmədim Dözdüm hər zülmə səadət görmədim ki, görmədim Mən bu dünyada ədalət görmədim ki, görmədim Dözdüm hər zülmə səadət görmədim ki, görmədim Hər gün daha çox tarıma çəkilir həyat bağlarım Çətinə düşməmiş görünmür heç kimin iç üzü Və daha çox dəyərə minir keçmiş çağlarım Tanıyıram, insanların iki üzü var, dövranınsa var üç üzü Çoxdan qar götürüb üstünü güvənilən dağların Görən hər kəs yumub gözün Mən sənə qəmxarikən sən həmdəm oldun özgəyə Bel büküldü, üz qırışdı, sal nəzər hər cizgiyə Turi ömrüm keçdi hicranında, baxdım güzgüyə Gəncliyimdən bir əlamət görmədim ki, görmədim Mən bu dünyada ədalət görmədim ki, görmədim Dözdüm hər zülmə səadət görmədim ki, görmədim Mən bu dünyada ədalət görmədim ki, görmədim Dözdüm hər zülmə səadət görmədim ki, görmədim Axtardım – tapa bilmədim Ona görə qapandım içimə mən Öyrəndim – kəşf etdim özümü İllər boyu bələdəm gücümə mən Dərs oldu – hər səhvim Ödədim zamanla əvəzini, gücləndim Bəs oldu – deyəcək qədər səhv etdim Hazıram hücuma mən Eşqimi qəlbimdə bilməzdim qərib eylər fələk Hər nə qədri aşinalar var rəqib eylər fələk Çox ümid etdim ki, xoş günlər nəsib eylər fələk Gözlədim saətbə saət, görmədim ki, görmədim Mən bu dünyada ədalət görmədim ki, görmədim Dözdüm hər zülmə, səadət görmədim ki, görmədim Mən bu dünyada ədalət görmədim ki, görmədim Dözdüm hər zülmə, səadət görmədim ki, görmədim Mən bu dünyada ədalət görmədim ki, görmədim Dözdüm hər zülmə, səadət görmədim ki, görmədim Mən bu dünyada ədalət görmədim ki, görmədim Dözdüm hər zülmə, səadət görmədim ki, görmədim