Þú fálmar í myrkrinu leitandi
Þú hrasar og stendur svo upp á ný
Blómið í vatninu þráir ljós
Fegurð þess færir þér yl í nótt
Þú flýtur með gróðrinum
Þar til botni er náð
Þú liggur þar hreyfingarlaus, um sinn
Dag einn þá vaknar þú og þú lítur upp
Ísinn er þiðinn og sólin skín
Geislinn í vatninu gaf þér líf
Teygði sig niður til þín af sinni náð
