Vlaanderen Mijn Land

Uit de tijd geworpen, vergeten paradijs Van duizend kleine dorpen, onder wolken, grauw en grijs Met donkergroene heuvels, vervagend in de lucht Soms wondermooi beschilderd, met een witte duivenvlucht En nergens valt de regen zo mals en ruisend neer En nergens gaat de wind zo liefdevol, zo zacht tekeer Hij krijgt de vrije ruimte, want als een open hand Zacht golvend als water, is Vlaanderen, m'n land Luisterend naar de regen, die langzaam neder zijgt Luisterend naar de nacht, die in 't duister hijgt Word ik een kuil vol dromen, verglijdend langs de tijd Ik hoor rivieren stromen en zingen van tederheid Want, golvend als het water ligt mijn land aan de zee Zij neemt papieren bootjes, al dansend, met zich mee Die ik, als knaap, liet varen, beladen met een droom Maar die nooit weder kwamen, zij bleven enkel droom Misschien dat zij vernamen, m'n kinderlijk verdriet Want alle winden zingen een wild en lachend lied Zij schuurden langs de velden, en langs 't wassend graan En laten de papavers, vol rode vensters slaan Soms breekt de hemel open, vol gouden zonnelicht De wijde vlakten worden een heerlijk vergezicht Begrensd met groene bomen, waarop de hemel rust Vol donkerblauwe dromen, vol tijdeloze rust Uit de tijd geworpen, vergeten paradijs Van duizend kleine dorpen, onder wolken, grauw en grijs Met donkergroene heuvels, vervagend in de lucht Soms wondermooi beschilderd, met een witte duivenvlucht En nergens valt de regen zo mals en ruisend neer En nergens gaat de wind zo liefdevol, zo zacht tekeer Hij krijgt de vrije ruimte, want als een open hand Zacht golvend als water, is Vlaanderen, m'n land